Aile Yapısının Boşanma İle Bozulması

Herkesin ağzından nerede o eski günler ve bayramlar diye mutlaka duyarsınız. Bizim zamanımızda böyle değildi, her şey daha güzeldi diyen çoğu insanla birlikte muhabbet etmişsinizdir.

Peki günümüzün eski günlerden ne farkı var?

Bulunduğumuz yerin veya zamanın bir önemi yoktur. Mekan eşyalardan oluşur, aslında ortamı ve zamanı güzelleştiren içinde bulunan insanlardır. Her yerde olduğu gibi burada da insan faktörü en önemli kahramandır.

Evet eski günlerde ki insanlar ve insanlık şu an olmadığı için, mekanlar ve zaman bizlere boş geliyor. Eski günleri arar hale geliyoruz.

Bu tabi ki aile yapımızdan kaynaklanıyor. Her gün batılılaşmaya çalışan bir nesilden ne kadar doğal insanlar beklersiniz ki.

Kendi kültür değerlerimize ne zaman ve ne kadar sahip çıkabiliyoruz acaba diye düşünmeden de yapamıyoruz.

Anne veya babasından ayrı yaşayarak, aile anlayışını öğrenmeden kendi yuvasını kurmaya çalışan bireyler olarak yetiştirilen gençleri suçlu olarak görmek ne kadar doğru?

Gün içerisinde mutlaka bir çok yerde çocuklar ve gençlerle bir arada olma fırsatımız oluyor ve onları yaptıklarından veya yapmadıklarından dolayı kınıyoruz. Sorun hiçbir zaman çocuklarda veya gençlerimizde değil onları yetiştiren aile bireylerindedir.

Bizler doğru veya iyiyi söylemek yerine onlara örnek olabilsek üzerin de daha etkili olmuş oluruz.

Birde çok fazla duyduğumuz bir anlayış var o da, kızlarımız okusun ve çalışsın ki kendi ayakları üzerinde durabilsinler.

Ne zaman kendi ayakları üzerinde durabilsinler diye sorduğumuzda eşinden ayrıldığında diye bir cevap almak üzüyor bizleri.

Bizler daha evlenmeden çocuklarımıza, oğlum, kızım çalış ki benim gibi olmayasın. Kendi ayaklarının üzerinde durmak için diye yetiştirip büyütürsek, bilinçaltına boşanmayı zaten işlemiş oluyoruz.

Çocuklarımızı kız veya erkek olarak ayırt etmeden okutalım, iş hayatına atılsınlar, fakat hayatlarını sürdürebilmek için çalışsınlar, boşanmak için değil.

Boşanmak gerekli mi? Doğal bir şey mi? Sonuçları nedir?  Bu durumdan en çok kimler etkilenir? Sorularını sormak gerekli.

Fakat bazen boşanmak çekilmez hale gelmiş bir evlilik için kaçınılmaz bir durum olarak karşımıza çıkmaktadır.

 Şu zamanda şiddetin arttığı ve adamlıkla erkekliğin birbirine karıştırıldığı durumlarda, boşanmayı bile düşününce başına gelmeyen kalmıyor insanın. Özellikle bayanlarımızın.

Erkek veya kız olmak doğuştan verilen bir şeydir, fakat adamlık öyle değildir.

"Adam doğulmaz, adam olunur"

Adamlık parayla pulla, mevki ve makamla değil insanlıkla alakalıdır.

Aile bireyi olarak herkesin kendi görev ve sorumluluklarını bilmesi gerekir.

Eşlerin birbirine, çocukların ise anne ve babalara emanet olarak verildiğinin bilincinde olmak, dert, sorun, tasa ve problem dediğimiz birçok şeyi aşmamız için yeterde artar bile.

Boşanmak kişilerin önce kendisine, sonra karşısındakine olan saygı, sevgi ve bağlılığının bittiği zamandır.

En çok üzüldüğümüz aile tipi olan çekirdek aile, yani çocukları olan kişilerin boşanmalarıdır.

Bu olaydan yine etkilenen çocuklardır. Anne ve baba hayatına kaldığı yerden devam ederken çocuklar bu durumda bir tarafları hep eksik büyürler.

Şimdiki nesil de tam bu durumların içine düşmüş ve çıkmanın yollarını farklı yerlerde ve farklı şeylerde arıyorlar.

Sudan sebepler için boşanan veya boşanmayı düşünen eşler bir defada kendi pencerelerinden değilde çocuklarının penceresinden bakmayı öğrenerek ne kadar doğru veya yanlış karar verdiklerini tarttıktan sonra harekete geçmeleri herkes için daha hayırlı olacaktır.

Çözüm sorunlar karşısında hemen vazgeçmek olsaydı, hiçbir zafer görmez vede şuan bu topraklar üzerinde yaşıyor olmazdık.